Constructieve veiligheid
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Constructieve veiligheid is de mate waarin een bouwwerk bestand is tegen belastingen en invloeden, zodat het stabiel en veilig blijft gedurende de levensduur.
Omschrijving
Het waarborgen van constructieve veiligheid is essentieel voor de duurzaamheid en betrouwbaarheid van gebouwen en constructies. Dit omvat een zorgvuldige planning, de juiste materiaalkeuze en geschikte bouwmethoden. Constructeurs en architecten houden bij het ontwerp rekening met diverse factoren zoals klimatologische omstandigheden, wind, neerslag, en de beoogde belastingen. Het gebruik van hoogwaardige en duurzame materialen die passen bij de omgevingsfactoren is hierbij cruciaal. Tijdens de bouwfase is het van belang dat de werkzaamheden voldoen aan de geldende normen en worden er regelmatig inspecties uitgevoerd door gekwalificeerde professionals.
Wettelijke verankering
De eisen waaraan een gebouw minimaal moet voldoen op het gebied van constructieve veiligheid zijn wettelijk vastgelegd in onder andere de Woningwet, de Omgevingswet en de Algemene wet bestuursrecht (AWB). Hierin wordt verwezen naar het Besluit bouwwerken en leefomgeving (Bbl). Ook normen zoals NEN 8700 spelen een rol bij de beoordeling van de constructieve veiligheid van bestaande bouwwerken bij verbouw of afkeuren.
Belang van de constructeur
De constructeur heeft een sleutelrol in het ontwerpen en realiseren van veilige constructies. Dit geldt in alle fases van het bouwproces, van initiatief en ontwerp tot realisatie en instandhouding. Constructieve veiligheid is een gedeelde verantwoordelijkheid waarbij een goed georganiseerd bouwproces met duidelijke verantwoordelijkheden en bevoegdheden cruciaal is.
Vergelijkbare termen
Structurele integriteit
Gebruikte bronnen: